از اینکه هر روز باید به خود و دیگران دروغ بگویم که از زندگی خود راضیم، خسته ام...
تا کی باید مانند کبک سر خود را زیر برف کرده و بگوییم کسی ما را نمی بیند....
من به جای بسیاری از دروغگویان این مرز و بوم خسته شده و خجالت می کشم....
به من بگویید راه رفتن به سوی فریاد کدام است...
شاید با فریاد بر دروغگویان تاریخ ایران نفسی تازه در این بزرگ دیار دمیده شود...
اما افسوس و صد افسوس که......