تیتر یک

دست نوشته های خاکستری من

تیتر یک

دست نوشته های خاکستری من

خلیج فارس همیشه ایرانی خواهد ماند

قدمت نام خلیج فارس به پیش از سده های میلادی می رسد. پیش از آنکه داریوش هخامنشی امپراتور آن زمان ایران در کتیبه های خود از دریای پارس نامی بیاورد٬ تمامی حکومت های آن زمان این پهنه آبی سوق الجیشی را با نام پارس می شناختند. حتی زمانی که تاریخ مکتوب بشر در دوران باستان به مطالعه جغرافیا رسید٬ نام خلیج پارس(فارس) جزو چهار دریاری شناخته شده بود و از آن زمان این دریا به دلیل موقعیت جغرافیایی خود٬ وضع سیاسی و امنیتی خاصی داشت.

قدمت نام خلیج فارس به پیش از سده های میلادی می رسد. پیش از آنکه داریوش هخامنشی امپراتور آن زمان ایران در کتیبه های خود از دریای پارس نامی بیاورد٬ تمامی حکومت های آن زمان این پهنه آبی سوق الجیشی را با نام پارس می شناختند. حتی زمانی که تاریخ مکتوب بشر در دوران باستان به مطالعه جغرافیا رسید٬ نام خلیج پارس(فارس) جزو چهار دریاری شناخته شده بود و از آن زمان این دریا به دلیل موقعیت جغرافیایی خود٬ وضع سیاسی و امنیتی خاصی داشت. ارتباط این آبراه با اقیانوس هند و آب‌های آزاد، باعث شده تا منطقه خاورمیانه از نظر تجاری و نظامی، به خلیج فارس وابسته شود. از سوی دیگر با اکتشافات نفتی در این منطقه٬ دریای خلیج فارس را به گوهری بی نظیر مبدل کرده است و بر اساس همین موقعیت ویژه٬ بسیاری از کشورهای منطقه و حتی قدرت‌های فرا منطقه‌ای مانند امریکا و انگلیس٬ چشم طمع به این آب های نیلگون خلیج همیشه فارس دارد. ازاین‌رو خلیج فارس، همیشه صحنه کشمکش های سیاسی بوده و سرزمین‌های حاشیه آن نیز از این کشمکش‌ها متأثر بوده اند. به‌ طوری که زندگی سیاسی و اقتصادی این کشورها با توجه به مسائل و جریان‌های خلیج‌فارس سمت و سو می‌گیرد. عده ای معتقدند ساکنان با ستانی این منطقه نخستین انسان هایی بودند که ساخت کشتی و دریانوردی را در دنیا رواج دادند و دریانوردی ایرانیان در خلیج فارس، حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح و دوران سلطنت داریوش اول آغاز شد. پس از اسلام نیز تا زمانی که سیاستمداران به دروغ و واژه سازی روی نیاورده بودند اندیشمندان و دانشمندان غیر ایرانی٬ حتی عرب مانند «شهاب‌الدین النویری» و «ابن حوقل النصیبی بغدادی» نام خلیج فارس را همراه با نقشه آن مشخص کرده اند.

جعل نام خلیج فارس از کجا امد؟                                

خلیج فارس تا اوایل دهه 1960میلادی٬ در تمامی منابع اروپایی و آسیایی و امریکایی، دایره‌المعارف‌ها و نقشه‌های جغرافیایی حتی نقشه های عرب٬ همین نام «خلیج فارس» ‌داشت.

نخستین بار «سرچارلز بلگریو»٬ یکی از نمایندگان سیاسی انگلستان٬ جعل نام «خلیج فارس» را با هدف ایجاد تفرقه بین ایران و کشورهای عربی و رسیدن به مقاصد استعماری کشورش٬ در سال ۱۹۶۶ در کتابی درباره سواحل جنوبی خلیج فارس منتشر کرد. او که ۳۰ سال کارگزار دولت انگلیس در حوزه خلیج فارس بود٬ در این کتاب عنوان کرد عرب ها ترجیح می دهند خلیج فارس را خلیج عربی بنامند! سپس جمال عبدالناصر٬ رهبر مستبد مصر نیز از این عنوان تحریفی استفاده کرد تا احساسات ناسیونالیستی اعراب را بر انگیزد.

انگلیسی‌ها نخستین عاملان ایجاد این تفرقه بودند، آنان از قدیم به دنبال ایجاد یک دریای انگلیسی به جای خلیج فارس بودند و امریکایی‌ها هم که عاشق حضور در منطقه خلیج فارس و داشتن یک دریای امریکایی در جنوب ایران بودند به این موضوع دامن زدند. اما ایران در آن زمان به این موضوع واکنش نشان داد و گمرک و پست آن زمان از قبول محموله‌هایی با عنوان «خلیج عربی!!» خودداری کرد.

اگر به تاریخ مراجعه کنیم در می یابیم کشورهای فرامنطقه ای علاقه بسیاری به تسلط بر ایران و حوزه خلیج فارس داشته اند برای نمونه «پطر‌کبیر» در وصیت‌نامه خود به بازماندگان این‌گونه توصیه کرد: «باید به ایران حمله کنید و از سواحل خزر تا خلیج فارس را به هر قیمتی که شده به چنگ آورید». همچنین دریا سالار پرتغالی در گزارش خود نوشته است: «مرکز روابط تجاری آسیا و هندوستان سه نقطه است، تنگه مالاکا، عدن و هرمز که از آن دو مهم‌تر ‌است. با در دست داشتن این سه نقطه دولت پرتغال باید خود را مالک دنیا بداند.»

شیطنت آمریکا در جعل نام خلیج فارس           

در سال ۲۰۰۴ میلادی نیز نقشه سازان موسسه نشنال جئوگرافی آمریکا(NG) به تحریف واقعیت پرداخته و عبارت جعلی خلیج عربی را بکار گرفتند و به این صورت مشخص شد استفاده از عبارت تقلبی خلیج عربی که از دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس سابقه داشت و نشنال جئوگرافی در نسخه ۴۱۶ صفحه ای اطلس جدید خود از این عبارت استفاده کرد، توسط غربی ها برنامه ریزی شده است. بعد از تولید این واژه تقلبی در نقشه های نشنال جغرافیا بود که دوباره استفاده از واژه مجعول خلیج عربی در نشریات عرب رواج پیدا کرد.

پس از آن نیز در شیطنتی هدف دار و زمانی که ایران و کشورهای غربی بر سر پرونده اتمی ایرانی منازعاتی داشتند، خبرگزاری رویترز و شبکه سی ان ان نام خلیج فارس را جعل کردند و در خبر وضع بورس کشورهای عربی٬ نام جعلی خلیج عربی را منتشر کردند. در ۱۳۸۵ خورشیدی نیز مسوولان موزه «لوور» پاریس از واژه مجعول خلیج به جای «خلیج فارس» استفاده کردند و پس از اعتراض ایرانیان، با عذرخواهی، تحریفات صورت گرفته را تصحیح کردند.

از آنجا که کشورهای غربی در نظرسنجی های خود در کشورهای اسلامی متوجه شده بودند که افکار عمومی کشورهای اسلامی از جمله کشورهای عربی٬ از حق ایران برای دست یابی به انرژی اتمی حمایت می کنند، بر این اساس ایجاد اختلاف بین ایران و اعراب حاشیه خلیج فارس بر سر نام خلیج فارس، این وحدت و حمایت را از بین می برد. این برنامه ریزی با دقت بسیار انجام شده بود اما با واکنش بسیار تند و سریع ایرانیان مواجه شد و اتحادی ملی در ایران برای دفاع از نام خلیج فارس شکل گرفت. جوانان ایرانی نیز با استفاده از فناوری های روز دنیا٬ شروع به جمع آوری امضاهای اینترنتی و ساختن بمب گوگلی کردند و به این ترتیب به اقدام نشنال جئوگرافی اعتراض کردند.

اما ریشه حمایت کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به ویژه امارات از این جعل در این است که امارات ادعای کذب و دروغین مالکیت جزایر سه گانه (تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی) را از دیرزمان دارد. بر این اساس از پیشگامان جعل نام خلیج فارس در کشورهای عربی سران این کشور بودند. کشورهای دیگر مانند بحرین نیز که از جعل نام خلیج فارس حمایت می کنند٬ به دلیل آن است که در جنگ جزایر سهگانه امارات به ایران که تمامیت ارضی ایران را زیر سوال می برد به نوعی دخیل است و اگر قرا باشد که ایران این جزایر را بازگرداند باید آنها بحرین را به ایران بدهند.

تاکید سازمان ملل متحد بر اصالت نام خلیج فارس

پس از طرح نام جعلی از سوی مراجع مختلف در جهان و حمایت واهی شش کشور عربی حوزه این آبراه٬ ایران در اقدامی اعتراضی٬ شکایت را علیه به وجود آورندگان این رویاپردازی به سازمان ملل متحد٬ به عنوان رسمی ترین مرجع تشخیص٬ تقدیم کرد و به اسناد سازمان ملل متحد که تاکنون در سه نوبت، نام رسمی و تغییر ناپذیر آبراه جنوبی ایران را «خلیج فارس» اعلام کرده است٬ استناد کرد. برای نخستین بار در سند «AD311/1 Gen مورخ پنجم مارس 1971 میلادی»٬ بار دوم در یادداشت شماره (UNLA45.8.2C) که۱۰ اوت 1984 میلادی نگاشته شد و بار آخر نیز در یادداشت شماره ST/CS/sER.A/29 که ۱۰ ژانویه 1990 میلادی نگاشته شده است٬ نام رسمی دریای جنوبی ایران و خاوری شبه جزیره عربستان را «خلیج فارس» اعلام کرده است.

این سازمان همچنین در کنفرانس های سالانه خود که در زمینه «هماهنگی در نام های جغرافیایی» برگزار می کند، به فارسی بودن نام این آبراه بین المللی تاکید کرده و آن را مورد تائید قرار داده است.

روز ملی خلیج فارس سند حقانیت ایران

پس از این وقایع و با توجه به اهمیت تاریخی و قدمت نام این آبراه بین المللی که یادگار و میراثی از دوران ایران باستان است و لزوم حفظ از نام کهن خلیج پارس(فارس)، در دی ۱۳۸۳ بحث نامگذاری «روز ملی خلیج فارس» در تقویم رسمی ایران، از سوی پژوهشگر هرمزگانی مطرح شد و توسط استانداری هرمزگان به اداره کل خلیج فارس وزارت امور خارجه و معاونت سیاسی وزارت کشور ارسال شد و در تیر ۱۳۸۴ این طرح از سوی شورای فرهنگ عمومی کشور تصویب و مورد تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز قرار گرفت و روز ۱۰ اردیبهشت که سالروز اخراج پرتغالی ها از تنگه هرمز است، به نام "روز ملی خلیج فارس" نامگذاری و در تقویم خورشیدی ایران به ثبت رسید.

نکته ای که در این نامگذاری نهفته است آنکه ایرانیان از دیرباز به وطن خود ارادت ویژه ای داشته اند و همواره برابر تجاوزات مقاومت می کرده اند. حال که رنگ تجاوزها به ایران تغییر کرده و در قالب جعل نام خلیج همیشه فارس رخ نموده است٬ ملت ایران این نام را در تقویم خود گنجانده اند تا یادآور تجاوزات و مقاومت های ایرانیان باشد و تمامی ما ایرانیان به ذهن بسپاریم که همیشه باید آماده مقابله با حملات کشورهای غربی و قدرت های استعمارگر و کشورهای فریب خورده انها باشیم.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد