بیاندیشیم تا که بنویسیم
چند روزی بود که به فکر نوشتن مطلبی در مورد نگارش در روزنامه و مطبوعات بودم. اما به دلیل مشکلات و درگیری فکری نتوانستم آن را به نگارش در آورم . اما چند نکته است که احساس می کنم اشاره به آنها خالی از لطف نباشد .
۱- نگارش مطالبی که با آن ارتباط برقرار نمی کنید ، می تواند زجر آور باشد . پس مطالبی را برای گزارش در نظر بگیرید که با تفکرات و ذهن شما همخوانی دارد .
۲- تا آنجا که می توانید از کلمات القاء کننده استفاده نکنید؛ چرا که بر روی خواننده تاثیر منفی می گذارد .
۳- اگر مطلبی به نظرات تکراری بود آنرا مدتی ( یک هفته ) رها کنید و در صورتی سراغ آن بروید که ارتباط شما با آن موضوع خوب و مثبت شده باشد .
۴- همیشه گزارش خود را بدون نتیجه گیری مستقیم تمام کنید تا خواننده خود تصمیم گیری کند .
البته این پیشنهادات نظر بنده نبود بلکه پیشنهاد مورگان تساتی روزنامه نگار شهیر ایتالیایی بود که بنده آنرا برای شما آرودم . 
دیر زمانی بود که نا پیدا بودم
سلام .
بعد از حدود ۹ ماه دوباره فرصتی دست داد تا بتوانم به وبلاگ خود سری بزنم . البته قصد داشتم که وبلاگ جدیدی ایجاد کنم اما دوباره تصمیمم عوض شد و ترجیح دادم که مطالبم را در همین وبلاگ بنگارم . امیدوارم که بتوانم هر روز دست نوشته ای جدید برای شما داشته باشم. 